Mamy dwa rodzaje komunikacji. Obydwie formy pełnią ogromnie ważną funkcję, jednak najczęściej to komunikacja werbalna jest najbardziej pożądanym środkiem komunikacji przez to nie doceniamy tej poza słowami chociaż czytamy z niej nieustannie. Kiedy nie potrafimy nawiązać z kimś kontaktu za pomocą słów uciekamy się po tłumaczenie za pomocą gestów czy też szukamy innych sposobów by zbudować u osoby, z która rozmawiamy, reprezentację myślową tego, o czym chcielibyśmy zakomunikować. Takie poszukiwanie nie jest sprawą oczywistą i dostępną dla dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, ponieważ dzieci ze spektrum nie rekompensują sobie trudności w komunikowaniu się werbalnym za pomocą „czynów”. Aby móc uczyć się komunikacji niewerbalnej ważne jest posiadanie umiejętności naśladowania, ale także abstrahowania. Wskazuje to na konieczność rozwijania tych umiejętności u osób, które ich nie posiadają. Możemy robić to na różne sposoby, ale najpierw konieczne jest zbudowanie podstawowych umiejetności, gdy już je posiadamy możemy rozwijać je poprzez stwarzanie ku temu różnych sytuacji w świecie i rozgrywki!

Komunikacja niewerbalna, czyli komunikacja za pomocą naszych zmysłów i ciała często nadaje dodatkowe znaczenie, może potwierdzić lub zaprzeczyć naszym komunikatom słownym. O znaczeniu komunikacji mogłabym mówić wiele jednak dzisiaj przedstawię kilka propozycji gier, które zasługują na szczególną uwagę w przypadku kształtowania umiejętności z zakresu komunikacji niewerbalnej!

Imago

Gra przeznaczona dla osób od 12 roku życia (ale praktyka pokazuje, że radzą sobie z nią również młodsi i wręcz sami proponują rozgrywki).

To gra przypominająca kalambury, jednak w tym przypadku nie posługujemy się gestami a obrazkami. W zestawie gry mamy przezroczyste karty z obrazkami oraz karty z hasłami, czyli enigmami, które przypisane są konkretnym kategoriom. Celem gry jest zdobywanie punktów poprzez pokazywanie haseł za pomocą ułożonych z elementów obrazka, obrazków ułożonych w sekwencji, czy też animowanego obrazka w taki sposób, aby hasło to zostało odgadnięte. Za odgadnięte hasło dostajemy punkt, razem z osobami, które to hasło odgadły.

Małpiszony

Gra przeznaczona dla osób powyżej 8 roku życia. Można grać z nią w grupie od 4 do 16 graczy.

Podczas rozgrywki układamy 6 stosów kart, a zawartość kart w kupce wyznacza liczba graczy. W każdej kupce znajduje się karta małpowania. Gracz wybiera jeden stos, wybiera spośród niego kartę dla siebie małpowania lub kartę zadań pozostałe karty tasuje i rozdaje wśród pozostałych uczestników. Rzuca kośćmi aby określić którą czynność będą wykonywali wszyscy gracze.

Na hasło „zero” wszyscy zaczynają odgrywać czynność znajdującą się pod określonym numerem a zadaniem osoby małpującej w tej rundzie jest naśladowanie czynności innych osób w taki sposób, żeby nikt jej nie namierzył. Oczywistym celem jest namierzenie osoby małpującej.

Gra sprawia niemały fun, jednak wymaga posiadania umiejętności naśladowania.

Palce w pralce

To słynna gra, w której gracze wystukują i wyklaskują gesty w rytm piosenki „We will rock you”.

W wielkim skrócie: Każdy z graczy dostaje kartę z określonym gestem, która kładzie przed sobą, po wystukaniu rytmu piosenki osoba, która zaczyna ma za zadanie wywołać gestem inną osobę, by ta wywoływała kolejną. Aby to zrobić musi spojrzeć na to, jaki dana osoba ma gest i zaimitować go w rozgrywce tuż po wystukaniu rytmu piosenki. Osoby musza bacznie siebie nawzajem obserwować, bo jeśli któraś z osób zostanie wywołana i nie odpowie wystukując najpierw swój gest a następnie gest innej osoby, odpada z rozgrywki.

Wyklaskiwanie rytmu i stale zmieniające się gesty wymagają dużego skupienia uwagi i być w stałym kontakcie tu i teraz!

Kart można używać do uczenia dzieci gestów jeszcze przed rozgrywką, obrazki są bardzo atrakcyjne!

Time’s Up! – Kids

To świetna gra z serii Time’s Up, którą pokazywałam Wam już wcześniej przy okazji wpisu o grach wspierających rozwój teorii umysłu.

W tę wersję mogą grać dzieci od 4 roku życia. Jest to świetna gra ponieważ uczy również kooperacji – współpracy na ten sam cel. Grę dzielimy na dwie rozgrywki. W trakcie pierwszej z nich wybieramy 20 kart i pierwsza osoba, najlepiej dorosły opisuje to co widzi na karcie za pomocą słów, nie używając nazwy przedmiotu, musi się spieszyć bo czas na klepsydrze ucieka! Po odgadnięciu możemy wybrać kolejną kartę. W kolejnej rundzie.  W drugiej rundzie gracze pokazują za pomocą gestów hasła, które odgadli podczas pierwszej opisowej rozgrywki. Gra jest cudowna i można wykorzystać jej elementy na różne sposoby.

Activity my first.

Świetna gra, która jest super alternatywą dla klasycznej gry kalambury.

W tej grze celem jest doprowadzenie słoni do ujścia nilu. Możemy do tego doprowadzić poprzez pokazywanie haseł w taki sposób, aby przeciwnicy te hasła odgadli. Możemy opisywać obrazki za pomocą słów nie używając nazwy przedmiotu, pokazywać lub też jako 3 opcja – rysować na kartce. Karty z gry można używać również bez konieczności rozkładania planszy.