Pierwszy raz odkryłam grę mali detektywi kilka miesięcy temu szperając w internecie i szukając gier dla 3 latków.

Uważam, że jest to świetna gra ucząca dzieci logicznego myślenia i wnioskowania na podstawie zebranych danych. To kolejna propozycja wykorzystująca zasady gry w memory. Nie jest to gra rywalizacyjna, podobnie jak potwory, tylko zespołowa, w której może grać udział nawet 8 osób, więc może być dobrą propozycją do ćwiczenia umiejętności społecznych tak jak współpracy, również dla dzieci niemówiących. Możecie zaliczyć ją, po opanowaniu zasad, do samodzielnej zabawy według planu. Jestem wielką fanką gier, które można „zamknąć w pudełku” nie angażując do tego dodatkowej przestrzeni narażając tym samym elementy gry na gubienie się ich elementów, więc tym bardziej się zachwyciłam.

Jeśli dziecko nie mówi, może również grać w tą grę – konieczne będzie przygotowanie pomocy, które umożliwią, odpowiadanie za pomocą obrazków – czego brakuje i w jakiej ilości.

Co mamy w środku?

Mamy dwa rodzaje obrazków – takie, które pokazują nam zabawki i drugie z zegarami.

Tabliczkę, która jest naszą planszą, i skrzynię, którą zakryjemy kafelki, które będziemy odkrywać.

Na planszy mamy zegar, na którym będziemy przesuwali wskazówki w zależności od tego, jakie kafelki będziemy odkrywać i ile ich odkryjemy. Zatem konieczne będzie nauczenie rozpoznawania dziecka, który z obrazków, będzie poprzedzał przesunięcie wskazówki w prawą stronę (określiłam to w opisie nauczania krok po kroku).

Mimo, że podczas rozgrywki nie jest konieczne używanie słów, to dziecko powinno mieć opanowaną już umiejętność znajdowania takich samych obrazków.

Co musimy przygotować?

Obrazki z podpowiedziami, jeśli chcemy uczyć wstępnie na okrojonej liczbie elementów. Sposób wykonania jest dowolny, może to być wersja z pojedynczymi obrazkami, ale także parami, dobierzcie podpowiedź względem umiejętności dziecka.

Obrazki obrazujące ilość i rodzaj kafelków – dla dzieci niemówiących, które będą wskazywały w ten sposób czego brakuje.

Jak uczyć?

Polecam uczenie w naturalny sposób – podczas rozgrywki. Jeśli jednak obawiacie się, że dziecko sobie w ten sposób nie poradzi. Sięgnijcie do drugiego sposobu uczenia „Krok po kroku”.

• Nauczanie podczas rozgrywki

Okrajamy liczbę kafelków. Ja okroiłam o połowę – ale dostosowujcie to do umiejętności dziecka – i wdrażamy tylko jedną parę zegarów.

W takim przypadku warto zrobić sobie wcześniej zdjęcie jako pomoc do gry, która będzie podpowiedzią wizualną dla dziecka i pomoże wizualnie ocenić, czego brakuje. Na początku – jeżeli zalaminujecie kartkę, możecie wykreślać na zdjęciu pary rzeczy, które zostały już znalezione.

1. Odwracamy wszystkie kafelki z zabawkami, dla których będziemy szukać par, losujemy z nich 3 i wkładamy w wyznaczone do tego miejsce po prawej stronie. I zakrywamy skrzynią.
2. Dodajemy zegary i mieszamy jeszcze raz, a następnie rozkładamy kafelki na wyznaczonych polach.

Jeżeli chcecie, możecie uczyć dziecko rozkładania określonej ilości kafelków w miejscach, o określonej liczbie.

3. Dalej zaczynamy rozgrywkę. Szukamy par odkrywając dwa kafelki na zmianę z dzieckiem. Gdy została odnaleziona – odkładamy ją na miejsce do tego przeznaczone na dole planszy.
4. Jeśli dziecko odkryje zegar – wrzuca go do szczeliny i przekręca wskazówkę zegara w prawo o jedną godzinę. A obrazek z zabawką zakrywamy.

Jeśli dziecko zrozumie tą zasadę, możemy wrzucić więcej zegarów do rozgrywki.

5. Następnie gdy już wszystkie kafelki pojawią się na wyznaczonych na dole miejscach, jeśli to konieczne, przekierowujemy na kartkę z podpowiedziami by pomóc wywnioskować, czego brakuje i w jakiej ilości. Następnie kierujemy dziecko do odkrycia zakrytych kafelków skrzynią na strychu w celu sprawdzenia, czy dobrze przypuszczało. 
6. Dalej możemy uczyć że gra kończy się gdy wskazówka znowu trafi na 12:00, mimo, że nie wszystkie kafelki zostały odkryte oraz przygotowywania gry i zabawy naprzemiennej z większą ilością osób.

• Krok po kroku

1. Okrajamy liczbę kafelków. Konieczne będzie wtedy zakrycie np. kartką papieru dołu planszy ukazujące te obrazki, które nie biorą udziału w rozgrywce. Może być o połowę jak powyżej. Uczymy bez zegarów – rozkładamy obrazki na planszy i uczymy, że gdy para zostanie znaleziona, kładziemy JĄ NA DOLE PLANSZY. Jeśli nie, zakrywamy z powrotem.
2. Po opanowaniu powyższej umiejętności dokładamy jeden zegar do zestawu. Uczymy warunków – gdy zostanie odkryty zegar wrzucamy go do szczeliny i przekręcamy o jeden wskazówkę w prawo. A drugi element zakrywamy z powrotem.
3. Dodajemy kolejny zegar. Jeśli pojawia się para zegarów – konieczne do wykonania są dwa ruchy.
4. W kolejnych etapach zwiększamy liczbę zegarów. Raczej nie warto, żeby przewyższały one liczbę kafelków z zabawkami.
5. Uczymy przygotowywania gry i losowania:

Wykładamy kafelki z zabawkami – na wierzchu mają być łyżeczki. Mieszamy i wybieramy jeden z nich – dalej chowamy go pod skrzynią nie odwracając obrazkami do góry (nie musimy ich zakrywać skrzynią, jeśli to może przysporzyć dziecku dodatkową trudność). Szukamy par – dziecko powinno wiedzieć na podstawie poprzednich kroków, co ma zrobić w określonych warunkach.

6. Tutaj uczymy, że na koniec konieczne jest dokonanie oceny, czego brakuje. Może być to wskazanie palcem, odpowiedź werbalna – to zależy od kompetencji i możliwości dziecka. Możemy uczyć dziecko zakreślania flamastrem na zalaminowanej kartce odpowiedzi.
7. Następnie uczymy weryfikacji – odkrywamy kafelki i patrzymy czy to prawda. Jeśli tak, w zależności od naszego ustalonego celu możemy wzmocnić dziecko za poprawną odpowiedź.
8. W kolejnych krokach większamy o jeden liczbę elementów, które wkładamy na strych. I postępujemy według powyższych zasad. Gdy dziecko radzi sobie z dwoma, zwiększamy do trzech.
9. Uczymy gry naprzemiennej – możemy uczyć komunikatów werbalnych „teraz ty”, „twoja kolej” lub dotykania drugiej osoby jako komunikat „twoja kolej”, może to być przekazywanie karteczki drugiej osobie.
10. Dodajemy więcej kafelków zabawek i zegarów.
11. Uczymy przygotowywania gry od początku (otwieranie pudełka, wysypywanie kafelków z zabawkami, następnie losowania 3 z nich i kładzenia na strych, dokładania zegarów, mieszania i wykładania w konkretne miejsca kafelków).